اولین امتیاز را ثبت کنید!

علل و درمان قارچ پا

قارچ ها می توانند اثرات منفی زیادی بر روی پوست افراد داشته باشند، بنابراین افراد را به جستجوی اطلاعات در این زمینه ترغیب می کنند! از آنجایی که قارچ ها معمولاً موجوداتی هستند که قادر به فتوسنتز در گیاهان نیستند، به عنوان انگل در بدن میزبان (جانداران زنده یا بقایای آنها) تکثیر می شوند و در طول زمان و در شرایط مساعد تکثیر می شوند. خود قارچ به تک سلولی و چند سلولی تقسیم می شود.قارچ بیماری زا در واقع تک سلولی است. قبل از اینکه به درمان قارچ پا بپردازیم بهتر است کمی اطلاعات راجع به آن به شما بدهیم.

بیماری پای ورزشکار یا همان قارچ پا

کچلی پدیس، قارچ پا، پای ورزشکار یا کچلی پدیس (Tinea Pedis که به نام پای ورزشکار نیز شناخته می شود)، یک قارچ شایع و مسری است.
برخلاف تصور بسیاری از افراد، قارچ انگشت پا می تواند هر فردی را در هر سنی درگیر کند، اما به دلیل شیوع این بیماری در بین ورزشکاران، به آن پای ورزشکار نیز می گویند.
معمولاً ورزشکاران ساعت ها پای خود را در کفش های بسته نگه می دارند. تعریق زیاد پا در این شرایط می تواند منجر به این بیماری شود.
اگر می خواهید از قارچ پا پیشگیری کنید یا اگر به این بیماری مبتلا هستید و می خواهید آن را درمان کنید، نگران نباشید. در این مقاله تمام موارد لازم در مورد این بیماری را به شما خواهیم گفت پس با ما همراه باشید.

قارچ انگشتی چیست؟

عفونت قارچی یک بیماری پوستی است که به نام درماتوفیتوز یا کرم قارچی نیز شناخته می شود. عفونت معمولا بین انگشتان پا رخ می دهد، اما می تواند به سایر قسمت های بدن مانند کشاله ران یا کف دست نیز سرایت کند.
اما به طور کلی انگشتان پا آسیب پذیرترین قسمت بدن در برابر رشد قارچ هستند. قارچ کشاله ران Tinea Cruris نام دارد و Tinea Manuum نامیده می شود.
این قارچ ها معمولا روی پوست، ناخن و حتی مو رشد می کنند، اما خوشبختانه وارد جریان خون نمی شوند.
بثورات پوستی یا پوسته پوسته می تواند در اثر بیماری های مختلفی مانند پسوریازیس، عفونت های باکتریایی و قارچی، آلرژی های پوستی و اگزما، درماتیت تماسی و عفونت های قارچی ایجاد شود.

پزشکان معمولاً نوع بیماری را به اختصار می شناسند و در مراحل پیشرفته با استفاده از آزمایش هیدروکسید پتاسیم (KOH) می توان نوع بیماری را به راحتی تشخیص داد.
این بیماری می تواند به طور مستقیم از فردی به فرد دیگر یا به طور غیر مستقیم از طریق محیط و تجهیزات آلوده منتقل شود. بنابراین تشخیص سریع و درمان به موقع این عارضه پوستی بسیار مهم است.به پوست انگشتان پا منتهی می شود.

تورم انگشتان پا می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، مانند تماس پا (درماتیت تماسی پا)، بیماری پا یا پا، اگزمای پا، و سلولیت اگزمای دیس هیدروتیک. از طرف دیگر قارچ پا در اثر تعریق و رطوبت در پاها باعث تورم پا می شود.

این مطلب را نیز از دست ندهید: علل، پیشگیری و درمان پینه پا

علائم و روش های تشخیص پای ورزشی یا پای ورزشی

قارچ ها را نمی توان به تنهایی با چشم غیر مسلح تشخیص داد، اما علائم و نشانه هایی از بیماری وجود دارد که یک یا چند مورد از آنها در افراد آلوده دیده می شود. با مشاهده علائم زیر می توانید تا حدودی به بروز این بیماری پی ببرید.

جای زخم (اسکار) یا ترک روی پوست پا (معمولاً بین انگشتان پا و کف پا).
خارش شدید، سوزش، گزگز و گزگز در انگشتان پا یا کف دست
آسیب به پوست پا، درد و خونریزی آن
در موارد شدید التهاب و عفونت باکتریایی
سفید کردن پوست و تاول روی پاها و تاول های خارش دار

جالب است بدانید که برخی افراد به دلیل مصونیت، بعد از عفونت هیچ علامتی از خود نشان نمی دهند. طبیعتاً در چنین مواردی سرعت رشد قارچ و مکانیسم انتشار آن زیاد است.
اگر هر یک از این علائم را روی پوست پا یا بدن خود مشاهده کردید، بهتر است برای عفونت های قارچی به متخصص مراجعه کنید. از آنجایی که انواع مختلفی از قارچ های پوستی وجود دارد، پزشکان اغلب آزمایشاتی را به بیمار می دهند تا از یکسان بودن نوع آن مطمئن شوند.

کمک به درمان قارچ پا

برای مدت طولانی کفش های تنگ نپوشید افراد اغلب به قارچ پا مبتلا می شوند که به دلیل پوشیدن کفش و عدم تهویه مناسب باعث می شود پاها بسیار دردناک شوند.

پاهای خود را برای مدت طولانی خیس نگه ندارید. آب شرایط مناسبی را برای رشد قارچ فراهم می کند. اگر این آب در داخل خانه، به خصوص بین انگشتان پا بماند، می تواند پاهای شما را عرق کند یا بیمار شود.

وجود زخم یا ترک در ساق پا. وجود هر نوع زخم یا ترکی که در آن قارچ وارد بدن شود، نقش مهمی در شروع یا تشدید بیماری دارد.

عدم رعایت بهداشت پا. یکی از دلایل اصلی این بیماری نشستن طولانی مدت یا تعویض نکردن جوراب است. علاوه بر این، به اشتراک گذاشتن جوراب، دمپایی و حتی کفش خطر شیوع بیماری را افزایش می دهد.

راه رفتن با پای برهنه در میادین عمومی. همانطور که قبلا ذکر شد، این بیماری بسیار مسری است. اگر فردی با پای برهنه در باشگاه یا سالن بدنسازی، استخر، حمام عمومی، رختکن، سالن های زیبایی، پدیکور و مکان های مشابه قدم بزند، در معرض این بیماری هستید.

چه کسانی در معرض خطر قارچ پا هستند؟

به طور کلی، اگر در دماهای گرم یا مرطوب کار می کنید و کفش هایی مانند ورزشکاران و سربازان را برای مدت طولانی در نمی آورید، احتمال ابتلا به پای ورزشکار یا پای ورزشکار بیشتر است.
از سوی دیگر سالمندان یا افراد مسن از جمله افرادی هستند که از این اختلال رنج می برند. هر چه سن آنها بیشتر شود، احتمال ابتلا به عفونت های ناشی از قارچ بیشتر می شود.
همچنین، بیماران مبتلا به سرطان، ایدز، دیابت و بیماری هایی که سیستم ایمنی را تضعیف می کنند به طور کلی بیشتر از افراد سالم در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

داروهایی برای درمان قارچ پا یا بیماری پای ورزشکار

همیشه به بهداشت شخصی خود توجه کنید و پاها، جوراب ها و کفش های خود را خشک و تمیز نگه دارید.
روزانه پاهای خود را با مواد شوینده بشویید و پاهای خود را کاملا خشک کنید.
به هیچ عنوان نباید پاهای خود را برای مدت طولانی در کفش نگه دارید و به آنها استراحت دهید. اگر ورزشکار هستید پس از
شستن و شستن پاها حتما کفش و جوراب خود را در بیاورید.
از کفش های هواگیر نهایت استفاده را ببرید. همچنین پوشیدن کفش به جای پنجه در ماه های گرم سال ایده خوبی است.
از کفش هایی که خیلی تنگ یا خیلی تنگ هستند تا پاهای شما لیز نخورند خودداری کنید.
سعی کنید جوراب هایی از پنبه، پشم و ابریشم انتخاب کنید که رطوبت عرق را جذب کند.
از راه رفتن با پای برهنه در استخرها، باشگاه ها، رختکن، حمام های عمومی و مناطقی با رطوبت مشابه خودداری کنید و دمپایی شخصی بپوشید.
از دمپایی، کفش یا جوراب مشترک خودداری کنید.
هر از گاهی کفش های خود را به طور مرتب بشویید و قبل از استفاده مجدد اجازه دهید کاملا خشک شوند.
از حوله، الاغ و ملافه مشترک خودداری کنید و مرتب بشویید.
هرگز از کفش های مشترک استفاده نکنید، وسایل خود را نگه دارید.
اگر حیوان خانگی دارید، مراقب ریزش موی غیر معمول باشید. ریزش نامنظم مو در حیوانات خانگی می تواند نشانه ای از یک بیماری قارچی باشد که می تواند به انسان سرایت کند.
اگر برای مدت طولانی نیازی به درآوردن کفش ندارید، می توانید از پودر ضد تعریق پا یا پودر تالک ضد قارچ استفاده کنید.
اگر عزیز یا یکی از اعضای خانواده شما مشکلی دارد، بهتر است تا بهبودی او با پای برهنه در خانه راه نروید.

راه های درمان قارچ پا یا پای ورزشی

سندرم پای ورزشی یا پای ورزشی یک بیماری جدی نیست و با داروهای ضد قارچ یا داروهای خانگی قابل درمان است.
اما در صورت عدم پیشگیری و یا عدم درمان به موقع، رشد قارچ افزایش یافته و به مرور زمان باعث عفونت های باکتریایی یا لنفاوی می شود.
بزرگترین و مهمترین قدم در درمان پای ورزشکار، شناسایی علت آن است. بنابراین، اول از همه، باید بلافاصله علت بیماری متوقف شود.
به طور کلی، اگر مطمئن هستید که به این بیماری مبتلا هستید، می توانید آن را به روش های مختلف درمان کنید. در اینجا به تعدادی از آنها اشاره می کنیم، اما بهترین توصیه ما این است که با یک مشاور پوست و مو مشورت کنید که می تواند از نظر پزشکی بهتر به شما کمک کند.

همیشه پاهای خود را با آب و صابون بشویید تا مطمئن شوید که قارچ همیشه تمیز و خشک است.
پس از شستن روزانه پاها، پوست باز بین انگشتان پا را به آرامی بردارید.
پاهای خود را خنک نگه دارید، به خصوص در مناطقی که قارچ رشد می کند تا زمانی که عفونت متوقف شود.
کفش هایی بپوشید که هوا از آن عبور کند و پا نفس بکشد.
جوراب های مناسبی بپوشید که رطوبت پاهایتان را از بین ببرد و به طور منظم و در اسرع وقت آنها را بشویید.
پس از شستن هر یک از پاهای خود، از داروهای ضد قارچ، معمولاً به صورت پودر، پماد، اسپری یا کرم استفاده کنید. در چنین مواردی از پماد ضد قارچ بیشتر از سایر موارد توسط بیماران استفاده می شود. در موارد شدید، پزشک ممکن است داروهای ضد قارچ خوراکی تجویز کند.
می توانید دو بار در روز به مدت 10 دقیقه پاهای خود را در محلول آب و سرکه قرار دهید و بدون دست زدن با پنکه یا سشوار آنها را مرطوب کنید.

درمان قارچ پا

روغن درخت چای به درمان عفونت های قارچی کمک می کند. با این حال، قبل از استفاده از این محلول، ناحیه کوچکی از پوست را امتحان کنید یا با پزشک خود مشورت کنید.

سیر، زنجبیل، زردچوبه و جوش شیرین در درمان این بیماری موثر هستند. بسته به شدت بیماری، باید این مواد را به مدت 10-20 دقیقه روی نواحی آسیب دیده بمالید و بگذارید خوب جذب شوند، سپس خشک یا با سشوار خشک کنید.

می توانید از محلول استات آلومینیوم استفاده کنید. روزی 3 تا 4 بار به مدت نیم ساعت پاهای خود را در این محلول فرو کنید و با سشوار یا سشوار خشک کنید.

متخصصان بیماری های عفونی و گرمسیری می توانند داروهایی مانند کلوتریمازول، تربینافین، بوتنافین، میکونازول، تولنفتات و غیره و همچنین در صورت بروز تاول یا زخم روی پوست، آنتی بیوتیک تجویز کنند.

یکی از رایج ترین این داروها یک قطره کلوتریمازول برای قارچ ناخن یا قارچی است که رشد و توسعه قارچ را مهار می کند.

دوره درمان پای ورزشکار

دوره درمان این بیماری از فردی به فرد دیگر بسته به شدت و درمان آن متفاوت است. اما معمولاً حدود دو ماه یا بیشتر از شروع درمان قارچ پا تا بهبودی کامل طول می کشد.
اگر قارچ مسری‌تر باشد و به ناخن نفوذ کرده باشد و ناشی از عفونت قارچی ناخن (یا اونیکومیکوزیس) باشد، درمان طولانی‌تر خواهد بود زیرا ناخن‌ها معمولاً در برابر درمان مقاوم‌تر هستند.